KASTEEL DE NEVELHORST EN DE WRAAK VAN EEN RIDDER

Even ten westen van Didam, een dorp in de Liemers(Gld) lag lang geleden kasteel de Nevelhorst. Het slot is al eeuwen geleden verdwenen. In 1846 stond er een boerenhoeve op de plaats waar het eens gestaan had. De Nevelhorst was een van de vele kastelen en havezathen die de Liemers vroeger kende; helaas is het overgrote deel daarvan in de loop der tijd verdwenen. Op de Nevelhorst woonde lang geleden een ridder die in de wijde omgeving in hoog aanzien stond. Deze ridder had een mooie dochter, Fredegunde genaamd. Toen plotseling overal in West-Europa een beroep werd gedaan op alle strijdbare mannen om het Heilige Land te bevrijden van de Saracenen twijfelde de kasteelheer van de Nevelhorst geen ogenblik om aan deze oproep gehoor te geven. Alvorens hij zijn reis begon zorgde hij er voor dat zijn dochter veilig achterbleef door haar uit te huwen aan ene Diederik. Jaren vol vrolijke feesten en riddertoernooien gingen voorbij totdat een droevige tijding de Nevelhorst bereikte. Fredegunde's vader was op weg naar het Heilige Land door rovers overvallen en in het gevecht gesneuveld. Diederik besloot onmiddellijk zijn schoonvader te wreken en begaf zich eveneens op weg naar dat verre land. Voor zijn vertrek zwoer Fredegunde hem trouw tot in de dood. Opnieuw verstreken vele jaren en tenslotte begon Fredegunde te twijfelen aan Diederiks terugkeer. Ze vreesde dat hij eveneens was omgekomen. Na lange overwegingen besloot ze opnieuw te trouwen. Ze liet een toernooi uitschrijven waarvan de winnaar haar nieuwe echtgenoot zou worden. Toen een ridder na enige gevechten al helemaal zeker leek te zijn van zijn overwinning verscheen er nog een ridder met een van goud schitterend harnas en een kruis op de borst. Er volgde een gevecht van leven op dood dat door de laatst aangekomenen gewonnen werd. De ridder weigerde echter zijn naam en herkomst bekend te maken alvorens het middernacht zou zijn. Het huwelijksfeest begon direct na het toernooi en er werd muziek gemaakt, gegeten en gedanst. Toen het middernachtelijk uur had geslagen opende de geheimzinnige ridder zijn vizier. Een doodshoofd staarde Fredegunde aan. Het was de op het slagveld overleden Diederik die zijn rechten op kwam eisen. Meteen week de vloer van de ridderzaal uiteen en Fredegunde en de doodsridder verdwenen in een diepe afgrond. Daarop sloot de vloer zich weer en alle gasten ontvluchtten in paniek de burcht. De Nevelhorst verviel tot een ruine die tenslotte gesloopt werd. Een boerenhoeve die veel later op de plek gebouwd werd verdween eveneens. Er staat geen steen meer op de andere maar nog altijd kan men in de omgeving 's nachts een vrouw horen klagen en een ridder over de bijna verdwenen wallen zien rijden.