Het land was al oeroud toen de eerste mensen verschenen. Ze verschenen in kleine groepjes en begonnen de vruchtbare gronden te bewerken. Ze bouwden primitieve hutten en zaaiden en oogsten graan. Eeuwen lang leefden ze hun dagelijkse leven. Langzaam maar zeker veranderde het klimaat en de overvloedige, jaarlijkse regenbuien verdwenen. De akkers droogden op, de vegetatie verdween en uiteindelijk was er nog slechts zand waar niemand meer kon leven.
In Egypte bleven alleen de delta en de oevers van de Nijl en een enige grote oasen geschikt voor landbouw. Na verloop van tijd ontstonden overal bloeiende nederzettingen. Op stenen paletten verschijnen de eerste namen van farao's. De eerste pictogrammen worden aangebracht op potten en andere gebruiksvoorwerpen en ze zullen geleidelijk aan plaats gaan maken voor het hiëroglyfenschrift. De eerste goden laten van zich horen in de bloeiende delta zoals Geb en Nut, de ouders van Isis. In Heliopolis, een van de vroegste religieuze centra groeide uit tot de grote oermoeder
Zij trouwde met haar broer Osiris en hielp hem om het huwelijk vorm de geven in de nog voornamelijk agrarische samenleving. Vrouwen onderwees ze in de kunst van het malen van graan en het spinnen en weven van vlas. Haar vroege karakter als de grote toveres werd weerspiegeld door haar magische krachten en haar kennis van de geneeskunst. Isis zou meer dan dertig eeuwen de belangrijkste van Egypte worden en in de Romeinse tijd breidde haar invloed zich uit over het hele Romeinse Rijk. In haar uitbeelding in sculpturen en op fresco's zou zij model staan voor de weergave van Maria en haar kind Jezus.
In de tijd van de vroegste farao's leek de rol van Isis nog beperkt. Tijdens de begrafenissen van de oudste koningen werden honderden leden van de hofhouding geofferd om hun vorst te begeleiden naar het hiernamaals. Memphis was de eerste stad van belang en het oudste religieuze centrum. De stadsmuren werden symbolisch als onderdeel van de namen van de eerste farao's weergegeven in de zogenaamde cartouches, de 'naamplaatjes' die de koningen gedurende dertig eeuwen zouden gebruiken.
In de tijd van de grote piramidebouwers werden beschermgodinnen naast de farao's afgebeeld. Egypte begon een belangrijk land te worden met internationale betrekkingen. De koningen waren oppermachtig en de bouw van hun gigantische grafmonumenten moet een enorme inspanning hebben gevergd van de architecten, de talloze werklieden en de ontelbare mensen die betrokken waren bij het transport van de grote stenen en de constante voedselvoorzi
Isis nam gaandeweg steeds meer uiterlijkheden en parafernalia over van andere godinnen zoals Selket, Hathor, Neith en Noet. Zij gebruikte onder andere het halssnoer van de zonneschijf met de stierenhorens van Hathor. In het Nieuwe Rijk was ze nauwelijks meer te onderscheiden van Hathor.
In de tijd van de Ptolemeeën werd op het eiland Philae in Zuid-Egypte haar belangrijkste tempelcomplex gebouwd.
In de Romeinse tijd werd de cultus van Isis verbreid tot in alle uithoeken van het Rijk. In Pompeï en Londen waren belangrijke Isistempels. In 391 na Christus de oude religies in het Rijk door keizer Theodosius verboden. In Egypte wilden fanatieke priesters en bisschoppen alle herinneringen aan het heidense verleden uitwissen. Er waren regelmatig golven van verwoestingen in het land waarbij tempels en graftombes werden geplunderd en omgebouwd tot kloosters en kerken. De tempel van Isis bleef tot 537 in gebruik en werd toen definitief door keizer Justinianus gesloten.
Het land was al oeroud toen de eerste mensen verschenen. Ze verschenen in kleine groepjes en begonnen de vruchtbare gronden te bewerken. Ze bouwden primitieve hutten en zaaiden en oogsten graan. Eeuwen lang leefden ze hun dagelijkse leven. Langzaam maar zeker veranderde het klimaat en de overvloedige, jaarlijkse regenbuien verdwenen. De akkers droogden op, de vegetatie verdween en uiteindelijk was er nog slechts zand waar niemand meer kon leven.
In Egypte bleven alleen de delta en de oevers van de Nijl en een enige grote oasen geschikt voor landbouw. Na verloop van tijd ontstonden overal bloeiende nederzettingen. Op stenen paletten verschijnen de eerste namen van farao's. De eerste pictogrammen worden aangebracht op potten en andere gebruiksvoorwerpen en ze zullen geleidelijk aan plaats gaan maken voor het hiëroglyfenschrift. De eerste goden laten van zich horen in de bloeiende delta zoals Geb en Nut, de ouders van Isis. In Heliopolis, een van de vroegste religieuze centra groeide uit tot de grote oermoeder
Zij trouwde met haar broer Osiris en hielp hem om het huwelijk vorm de geven in de nog voornamelijk agrarische samenleving. Vrouwen onderwees ze in de kunst van het malen van graan en het spinnen en weven van vlas. Haar vroege karakter als de grote toveres werd weerspiegeld door haar magische krachten en haar kennis van de geneeskunst. Isis zou meer dan dertig eeuwen de belangrijkste van Egypte worden en in de Romeinse tijd breidde haar invloed zich uit over het hele Romeinse Rijk. In haar uitbeelding in sculpturen en op fresco's zou zij model staan voor de weergave van Maria en haar kind Jezus.
In de tijd van de vroegste farao's leek de rol van Isis nog beperkt. Tijdens de begrafenissen van de oudste koningen werden honderden leden van de hofhouding geofferd om hun vorst te begeleiden naar het hiernamaals. Memphis was de eerste stad van belang en het oudste religieuze centrum. De stadsmuren werden symbolisch als onderdeel van de namen van de eerste farao's weergegeven in de zogenaamde cartouches, de 'naamplaatjes' die de koningen gedurende dertig eeuwen zouden gebruiken.
In de tijd van de grote piramidebouwers werden beschermgodinnen naast de farao's afgebeeld. Egypte begon een belangrijk land te worden met internationale betrekkingen. De koningen waren oppermachtig en de bouw van hun gigantische grafmonumenten moet een enorme inspanning hebben gevergd van de architecten, de talloze werklieden en de ontelbare mensen die betrokken waren bij het transport van de grote stenen en de constante voedselvoorzi
Isis nam gaandeweg steeds meer uiterlijkheden en parafernalia over van andere godinnen zoals Selket, Hathor, Neith en Noet. Zij gebruikte onder andere het halssnoer van de zonneschijf met de stierenhorens van Hathor. In het Nieuwe Rijk was ze nauwelijks meer te onderscheiden van Hathor.
In de tijd van de Ptolemeeën werd op het eiland Philae in Zuid-Egypte haar belangrijkste tempelcomplex gebouwd.
In de Romeinse tijd werd de cultus van Isis verbreid tot in alle uithoeken van het Rijk. In Pompeï en Londen waren belangrijke Isistempels. In 391 na Christus de oude religies in het Rijk door keizer Theodosius verboden. In Egypte wilden fanatieke priesters en bisschoppen alle herinneringen aan het heidense verleden uitwissen. Er waren regelmatig golven van verwoestingen in het land waarbij tempels en graftombes werden geplunderd en omgebouwd tot kloosters en kerken. De tempel van Isis bleef tot 537 in gebruik en werd toen definitief door keizer Justinianus gesloten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten