DE ROMEINEN

De eerste botsing tussen Kelten en Romeinen vond omstreeks 387 voor Christus plaats toen Galliërs(ook Kelten) het Romeinse gebied in Midden-Italië binnenvielen. Ze veroverden en plunderden Rome en daarna moest hun aftocht zwaar betaald worden. 'Wee de overwonnen', zou hun aanvoerder Brennus gezegd hebben en deze beledigende woorden klonken nog eeuwen na bij de Romeinen. Nadat Rome drie oorlogen met Carthago had gewonnen trokken zij ten strijde tegen de Kelten in Spanje, de Alpen, de Balkan en Turkije en veroverden al hun woongebieden. In Gallië stuitte Julius Caesar voor het eerst op grootschalige tegenstand maar de aanvoerder Vercingetorix moest uiteindelijk het hoofd buigen voor de veel beter georganiseerde Romeinse legers.

Een eeuw later was het de Icenische koningin Boudica die een enorme opstand tegen de Romeinen wist te ontketenen en de vijand enige zware nederlagen wist toe te brengen. Ook zij verloor uiteindelijk door de betere strategie van de Romeinen.Ierland en Schotland waren de enige Keltische landen die niet door de Romeinen veroverd werden.

De oorlogvoering van de Romeinen was genadeloos geweest. De slachtpartijen van Julius Caesar in Gallië en Trajanus later in Dacië(Roemenië) kwamen in feite op genocide neer. In tegenstelling tot de Kelten was de invloed van de Romeinen op het landschap in de veroverde landen enorm. De in gebruikname van 'nieuw' land ging gepaard met het stichten van burgerlijke- en militaire nederzettingen oftewel steden, dorpen en legerplaatsen.

Er werd een wegennet aangelegd om alle plaatsen van belang met elkaar te verbinden en vanuit villa's vond de organisatie van de landbouw plaats. Aquaducten zorgden voor de watervoorziening van de bevolking en de landerijen.

Het Romeinse Rijk kon eeuwen lang floreren door redelijk goed bestuur conform de geest van die tijd. Door toenemende bureaucratie en corruptie van gezagsdragers, geldontwaarding,steeds meer 'vreemdelingen' van buiten het Imperium in het leger en voortdurende twisten tussen de nieuwe christelijke machthebbers begon de afbraak van het regeersysteem en de machtspositie van Rome. In die situatie kon uiteindelijk geen weerstand meer worden geboden aan de expansiedrang van volkeren langs de grenzen. Het Romeinse Rijk in West-Europa raakte ontmanteld en de klassieke beschaving moest plaatsmaken voor een cultuurarm Christendom en samenlevingen op drift. De Donkere Middeleeuwen waren aangebroken.